Art. 125 Konstytucji Marcowej mówi, że zmiana Konstytucji może być uchwalona większością 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów, względnie członków Senatu. Wniosek o zmianę Konstytucji winien być podpisany przez co najmniej 1/3 ustawowej liczby posłów z co najmniej 15 dniowym wyprzedzeniem.
W dniu uchwalenia Konstytucji Kwietniowej przedstawiciele poszczególnych ugrupowań wygłaszali jedynie własne tezy. Odbyło się to podczas nieobecności opozycji. W planach sejmowych nie przewidziano wówczas głosowania nad nową Konstytucją, które na mocy wówczas obowiązującej Konstytucji Marcowej miało prawo mieć miejsce jedynie z zachowaniem 15 dniowego terminu uprzedzającego ten fakt.
W związku z powyższym uznajemy, że Konstytucja Kwietniowa z dnia 23 kwietnia 1935 roku została uchwalona nielegalnie, bez zachowania obowiązujących terminów, a zatem postanowienia w niej zawarte są nieważne.
Wszelkie prawa zastrzeżone
Postanowione na II Wiecu Suwerenów II Rzeczpospolitej Polskiej
]]>
