Chętnie znajdują swoje miejsce w prywatnych ogrodach i w przestrzeni publicznej. Cenione są za oryginalny pokrój i szeroką dostępność. Popularne gatunki oraz ich odmiany nadają się do zastosowania na dekoracyjne solitery i na formowane żywopłoty. Sadzone są na cmentarzach. Osoby, przebywające w pobliżu roślin, często obawiają się ich niekorzystnego wpływu na zdrowie. Czy żywotnik może zagrażać naszemu życiu?
Atrakcyjne krzewy iglaste to tak naprawdę drzewa, mogące osiągnąć ponad 20 m wysokości. Najczęściej uprawiany jest żywotnik zachodni Thuja occidentalis, wywodzący się z północnych terenów Ameryki Północnej. Do Europy pierwszy okaz trafił w XVI wieku. Gatunek jest łatwy w uprawie i szybko się rozmnaża. Zimozielone igły żywotnika, przypominające miękkie łuski, znajdują się na wachlarzowatych, przewisających gałązkach. Niewielkie szyszki wybarwiają się na brązowo. W Polsce tuje dobrze rosną na terenie całego kraju. Nie lubią miejsc suchych i wietrznych. Żywotniki preferują umiarkowanie wilgotne podłoża, o lekko kwaśnym odczynie pH. Wyhodowano wiele ciekawych odmian, które sprawdzają się w różnorodnych kompozycjach.
Od najdawniejszych czasów ziele żywotnika wykorzystywane było w medycynie ludowej do leczenia schorzeń górnych dróg oddechowych, dolegliwości kobiecych oraz na bóle reumatyczne i migrenowe. Indianie używali igieł tui do przygotowania leczniczych naparów, wypijanych w czasie przeziębienia. Wywar z kory zalecany był na choroby płuc. Swoje lecznicze właściwości roślina zawdzięcza olejkowi eterycznemu.
Żywotnik-drzewo życia
Tuja należy do roślin z rodziny cyprysowatych. Jest drzewem „wiecznie zielonym”, długowiecznym (dożywa do tysiąca lat) i być może z tego powodu zawdzięcza swoją nazwę żywotnik i drzewo życia. W Polsce najbardziej popularna jest pod nazwą tuja lub żywotnik, rzadziej natomiast znana jest pod nazwą biota, thuja czy drzewo życia. Chociaż jest pięć odmian żywotnika, najbardziej popularny w Polsce jest żywotnik zachodni znany jako tuja szmaragd thuja occidentalis, oraz żywotnik wschodni biota orientalis.
Tuja w ogrodzie.
Pochodzi z Ameryki Północnej i była dla Indian świętym drzewem. Indianie używali drzewa życia, czyli tuji zarówno w leczeniu ciała, jak i ducha. Można powiedzieć, że dla Indian była lekiem pierwszego podania w infekcji ze względu na działanie antybakteryjne, przeciw przeziębieniowe, ale również w infekcjach dróg moczowych oraz zablokowaniu miesiączki (brak miesiączki). Służyła między innymi do ceremonii okadzania w celu ochrony przed duchami.
Tuja zawiera:
- Garbniki.
- Flawonoidy
- kumaryny
- olejki eteryczne.
Olejek eteryczny z powodu zawartości tujonu ma działanie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze.
Tuja w medycynie zachodniej
W zależności od odmiany tuja ma właściwości:
- przeciwutleniające,
- przeciwzapalne,
- przeciwbakteryjne,
- przeciwgrzybicze,
- przeciwnowotworowe,
- przeciwwirusowe,
- ochronne przewodu żołądkowo-jelitowego,
- ochronne przed promieniowaniem
- oraz działanie przeciwgorączkowe.
Odmiana tui Gordon T. Standishii ze względu na swoje właściwości lecznicze jest stosowana w leczeniu wirusa Epsteina-Barra oraz w działaniu przeciwnowotworowym.
Żywotnik zachodni Tuja Occidentalis: Wywary mają właściwości zatrzymywania krwawień.
W medycynie krajów Ameryki Północnej tuja jest bazą dla leków w leczeniu chorób wątroby, pęcherzowego zapalenia oskrzeli, łuszczycy, moczeniu nocnym, braku miesiączki, zapaleniu pęcherza, raku macicy, biegunki oraz reumatyzmie.
Tuja w medycynie chińskiej
Ce Bai Ye Żywotnik wschodni Biota Orientalis. Surowcem leczniczym są wierzchołki gałązek, liść i nasienie.Liście i gałązki stosuje się w wywarach gotowanych 20 minut najczęściej w połączeniu z innymi ziołami. Działa ochładzająco, szczególnie na obieg płuc (terminologia medycyny chińskiej)
Wskazaniem do podania jest:
- krwista plwocina.
- krwawienia z nosa.
- krew w moczu.
- krew w stolcu.
- krwiste wymioty.
Ponieważ ma termikę zimną, nie podaje się tego zioła, jeżeli nie ma oznak gorąca.
Nasiona żywotnika wschodniego Bai Zi Ren:
Surowcem są nasiona, gotowane najczęściej w połączeniu z innymi ziołami. Nasiona mają termikę neutralną i działają na obieg serca i wątroby. W mniejszym stopniu na jelito grube, śledzionę i nerki.
Wskazaniem do podania jest:
- kołatanie serca w spoczynku
- stany lękowe
- bezsenność
- koszmary nocne
- osłabiona pamięć
- drażliwość psychiczna
- blade wargi
- blada skóra
- zawroty głowy
- nocne poty
- zaczerwienienie policzków
- zaczerwienienie dłoni i stóp
- zaczerwienienie mostka
- suchość gardła
- bóle głowy
- szumy w uszach
- bóle kolan
- bóle lędźwi
- nerwice lękowe
- suche stolce (bobki)
Przeciwwskazania:
Ciąża jest bezwzględnie przeciwwskazaniem. Nie podawać osobom z niewydolnością nerek.
Żywotnik w homeopatii
W homeopatii podobnie jak w medycynie Ameryki Północnej stosuje się preparaty z Tuji occidentalis czyli żywotnika zachodniego (tuja szmaragd). Preparat homeopatyczny z Thuji ma bardzo szerokie zastosowanie, ale dawki i potencje powinien dobrać terapeuta, lekarz lub homeopata. Thuja homeopatyczna wpływa na układ moczowo-płciowy, gruczoły, układ nerwowy, węzły chłonne, jelita, skórę oraz lewą stronę ciała.
Wskazaniem do podania preparatu homeopatycznego z Thuji jest:
- nowotwór mózgu
- parkinson
- białaczka
- anemia
- wyczerpanie
- nadmierna utrata wagi
- rzeżączka
- wirus brodawczaka
- dolegliwości prostaty
- zapalenia jąder
- żółta wydzielina z cewki moczowej
- reumatyzm
- żylaki
- tętniaki
- udar
- toczeń rumieniowaty
- mięśniaki
- tłuszczaki
- wyrośla kostne
- kłykciny
- grzybica
- jęczmień i inne zarośla na powiekach
- anemia
- marznące ręce
- alergie
- łuszczyca
- obrzęki stawów
- wędrujące palące bóle
- bladość twarzy
- tłusta skóra
- trądzik z ropno -krwistą wydzieliną
- brodawki szczególnie na twarzy
- nadmiernie owłosione ciało u mężczyzn i u kobiet (wąs, włosy na plecach, piersiach)
- popękane naczynka na twarzy
- nadmiernie szybka mowa
- zawroty głowy
- zapalenie tęczówki
- wypadanie rzęs
- krwawiące polipy
- strupy w nosie
- poranny brak apetytu.
- chęć do potraw słonych
- zła tolerancja ziemniaków, cebuli, słodyczy, tłustych pokarmów
- swąd odbytu
- poranne rozwolnienia
- krzywica
- garb
- ból kości ogonowej
- skrzypiące stawy
- cuchnący pot stóp
- blade dłonie
- depresja
- natręctwa
- uzależnienia
Ciekawostka:
Bardzo skuteczne są preparaty z thuji na kurzajki (brodawki), ponieważ działają nie tylko miejscowo, ale zwalczają bezpośrednio wirus w organizmie przez skórę.
]]>
