W lesie można zjadać na surowo prosto z drzewa żółte bazie – zawierają dużo hormonów. Zwiększą zdolność do wysiłku, odporność na choroby, poprawiają samopoczucie. Warto skubnąć młode listki i pączki drzew, na przedwiośniu są przebogate w witaminy składniki odżywcze. To wspaniały zastrzyk energii na wiosenne osłabienie.
Na krzewach dzikiej róży niemal do wiosny wiszą czerwone owoce z bogactwem witaminy C. Przed użyciem należy je przeciąć i oczyścić z nasion pokrytych drażniącymi włoskami. Możemy je jeść na surowo albo zaparzyć witaminową herbatkę.
Jakie zioła zbieramy w kwietniu:
Przytulia
Znakomite lekarstwo na układ limfatyczny i węzły chłonne. Oczyszcza krew, limfę, drogi oddechowe, rozpuszcza zatory, redukuje stany zapalne i obrzęki. Rośnie w lasach, parkach, ogrodach. Nie sposób jej nie zauważyć. Przy pomocy haczykowatych sztywnych włosków czepia się do innych roślin i do ubrań jak przedzieramy się przez zarośla.
Herbatka z przytulii z jeżówką purpurową
100 g ziela przytulii
50 g jeżówką purpurowej
3 łyżki mieszanki zalać 3 szklankami wody. Zagotować, pozostawić do naciągnięcia 15 min i przecedzić. Pije się ciepłą herbatkę łykami cały dzień.
Wg Stefanii Korżawskiej herbatka doskonale czyści krew i limfę. Pomocna w chorobie nowotworowej i białaczce.
Herbatka przeciwnowotworowa wg Marii Treben
Wymieszać po 200 g przytulii i nagietka, po 100 g krwawnika i pokrzywy. Zaparzać w 1,5 litra wrzątku kwadrans. Pije się 2-3 łyki co 20 minut.
Nalewka z przytulii
Wymieszać po 50 g ziela przytulii, kwiatu nagietka, ziela nawłoci
8 łyżek mieszanki wsypać do słoika
Zalać 1/2 litra wódki lub 70 % spirytusu’
Macerować 10 dni codziennie wstrząsając.
Pije się 3 razy dziennie łyżkę nalewki. Stosuje w stanach zapalnych migdałków, skóry i przeroście prostaty.
Oliwka z przytulii wg przepisu S. Korżawskiej
2 garście drobno pokrojonej przytulii wsypać do słoika. Zalać 1/2 l oliwy z oliwek. Słoik wstawić do garnka z wodą, zagotować, podgrzewać godzinę. Po przecedzeniu przelać do słoiczka. Oliwką smaruje się powiększone węzły chłonne lub szyję, gdy są guzki tarczycy.
Ziarnopłon wiosenny
Przeciw wirusom, bakteriom, grzybom i pierwotniakom. Ma bardzo krótki okres wegetacji, liście rozwijają się zaraz po stopnieniu śniegu, kwitnie do maja. Można go dodawać do sałatek, wyciskać sok, suszyć do herbatek.
- Młode listki dodawano do sałatek, zasmażano, jadano jak szpinak.
- Suszone przechowywano na racje głodowe.
- Leczono nimi szkorbut – dostarczają dużo witaminy C.
- Na przednówku doceniano małe bulwy tworzące się w podziemnych częściach rośliny. Traktowano jako smaczne warzywo, przyrządzano na wiele sposobów.
- Naparami i maściami z ziarnopłonu leczono wrzody i hemoroidy.
- Stosowano w dnie moczanowej z powiększonymi węzłami chłonnymi.
Ziele ma działanie:
- Przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze
- Nawet w niskich stężeniach wykazuje silne właściwości przeciwutleniające
- Ma działanie moczopędne, przeciwreumatyczne
- Odtruwa, oczyszcza krew
- Skutecznie leczy hemoroidy i łysienie
- Ziarnopłon przepisy
- Napar z ziarnopłonu
2 łyżki świeżego rozdrobnionego ziela zalać szklanką wrzątku, zaparzać pół godziny. Pije się 2 razy dziennie po 100 ml.
- Działa moczopędnie, zmniejsza obrzęki,
- Redukuje bóle reumatyczne i artretyczne.
- Odtruwa wątrobę, odkaża drogi moczowe.
- Zewnętrznie do okładów na stany zapalne skóry, wrzody, wypryski i bolące stawy.
- Stosuje się do lewatyw i nasiadówek przy hemoroidach
- Oraz do płukanek do włosów wypadających, łamliwych.
Wywar z suszu
3 łyżeczki suszu zalać szklanką wody, doprowadzić do wrzenia, przecedzić. Odwar popija się łyczkami przez cały dzień Pomaga przy trądziku, niezdrowej cerze.
Sok – napój
2-3 łyżki wiosennych listków z łodygami zmiksować z wodą lub mlekiem. Uzupełnia witaminę C, stosuje się przy szkorbucie.
Podbiał
Zwany zielem na „choroby gorące” ze względu na działanie przeciwzapalne, chłodzące i powlekające. Wraz z tymiankiem jest znakomitym środkiem na infekcje gardła i układu oddechowego. Zakwita już w marcu zwiastując wiosnę.
Pierwiosnek lekarski
Kwiaty i korzenie mają właściwości przeciwzapalne, lekko napotne i moczopędne. Stosowany przy infekcjach układu oddechowego i moczowego. Tradycyjnie stosowano przeciw skurczom, paraliżom, bólom reumatycznym, jako środek wykrztuśny w leczeniu krztuśca, zapalenia oskrzeli, astmy, kaszlu. Św. Hildegarda zalecała w leczeniu przeziębień, duszności i bólach głowy, a ks. Kneipp przy łamaniu w kościach. Wzmacnia odporność, poprawia metabolizm, reguluje przemianę materii, koi system nerwowy, uszczelnia naczynia krwionośne. Badania potwierdziły działanie antybakteryjne i przeciwnowotworowe.
Ziele pierwiosnka jest bogate w witaminy C, A, E, P i sole mineralne. Zawiera garbniki, goryczki, flawony, saponiny, eteryczny olejek primulowy. Działanie: wykrztuśne, napotne, przeciwgorączkowe, antyoksydacyjne, odtruwające, przeczyszczające, przeciwzapalne, antyseptyczne, ściągające, żółciopędne, wzmacniające, uspokajające, przeciwskurczowe.
Pierwiosnek pomaga:
- w przeziębieniach z gorączką, infekcjach górnych dróg oddechowych, zapaleniu oskrzeli, krtani, kaszlu, astmie, alergiach,
- migrenach, bólach głowy, gardła, stawów, mięśni, RZS,
- wyczerpaniu nerwowym i fizycznym,
- stanach niepokoju, bezsenności, nerwowości, nadpobudliwości,
- chorobach neurologicznych, drgawkach, padaczce, chorobie Parkinsona,
- przewlekłych zaparciach, zaburzeniach trawienia, słabym wydzielaniu enzymów trawiennych, schorzeniach trzustki, śledziony, pęcherzyka żółciowego, infekcjach dróg moczowych,
- zewnętrznie w uporczywym trądziku, wysypkach, stanach zapalnych skóry, oczu, siniakach.
Pierwiosnek przepisy lecznicze
Herbatka z kwiatu pierwiosnka
Łyżkę suszu zalać szklanką wrzątku lub gorącego mleka. Zaparzać pod przykryciem 15 minut. Przy uporczywym kaszlu można połączyć z anyżem i tymiankiem w równych wagach. Pije się często, ale mało. Co godzinę 1 łyżkę.
Herbatka ma pyszny, owocowy smak, jest lubiana przez dzieci. Wzmacnia, działa wykrztuśnie, lekko uspokajająco i napotnie. Zewnętrznie stosuje się do okładów na oczy i tonizowania skóry w stanach zapalnych.
Pierwiosnek dla palaczy
Łyżkę suszonych kwiatów zalać szklanką gorącej wody. Gotować 5 minut na małym ogniu. Może się pienić, ze względu na obecność saponin. Odstawić z ognia na 10 minut pod przykryciem. Pije się łyżkę 3-5 razy dziennie. Oczyszcza płuca i drogi oddechowe.
Ziołomiód na migreny i nerwowość
Zmielony na proszek susz wymieszać z miodem lipowym.
Na każdą łyżkę ziela dać 1 łyżkę miodu i 10 kropli gliceryny. Wymieszać, zamknąć w słoiku
Zażywa się 3 razy dziennie 1/2 łyżki.
Syrop z pierwiosnka na kaszel
200 g kwiatów pierwiosnka zalać w garnku 0,5 litra wrzątku. Gotować 30 minut. Odstawić pod przykryciem na 12 godzin.
Przefiltrować przez gazę odciskając dokładnie kwiaty. Do wywaru dodać 1/2 kg cukru, zagotować. Podgrzewać na małym ogniu aż powstanie gęsty syrop. Łyżeczkę dodaje się do herbatek.
Mieszanka na bezsenność
Wymieszać: 100 g kwiatów pierwiosnka, 50 g lawendy, po 25 g kozłka, dziurawca, krwawnika i chmielu. 1-2 łyżeczki mieszanki zalać wrzątkiem do 2/3 wysokości szklanki. Zaparzać kwadrans pod przykryciem. Pije się godzinę przed snem.
Chrypka, nieżyt oskrzeli, suchy kaszel
Wymieszać 50 g ziela przetacznika i 20 g korzenia pierwiosnka. Łyżkę mieszanki zalać szklanką zimnej wody. Gotować na małym ogniu 5 minut pod przykryciem. Odstawić, zaparzyć pod przykryciem kwadrans. Pije się 2-3 łyżki w dwu-trzygodzinnych odstępach, po jedzeniu lub między posiłkami.
Przepisy z Ajurwedy
Zapalenie szyjki macicy: w litrze wody gotować kwadrans na małym ogniu10-12 kwiatów pierwiosnka. Odstawić do wystygnięcia i przecedzić. Płyn stosuje się do irygacji i podmywania. Przy zmianach rakowych nalewa się ciepły napar do miski i siedzi w wodzie kwadrans.
Uporczywe alergie: łyżkę mieszanki z bzu czarnego, kobylaka, pierwiosnka, werbeny, korzenia goryczki zaparza się kwadrans w szklance wrzątku. Pije dwa razy dziennie po pół szklanki.
Mazidło: garść kwiatów pierwiosnka zalać szklanką oleju kokosowego. Podgrzewać w kąpieli wodnej godzinę. Odstawić na dobę. Ponownie podgrzać, po wystygnięciu przefiltrować. Stosuje się do cery zanieczyszczonej, szarej, zmęczonej.
Wszystkie części są jadalne, wiosną dodaje do sałatek. Dwa listki zaspokajają dobowe zapotrzebowanie na witaminę C. W Rosji wykorzystuje się jako dodatek do zup, sosów, past do chleba, dodatek do nadzienia pasztetów jarskich. W Anglii robi smaczne wino o działaniu uspokajającym nerwy. We Francji octy do przyprawiania sałatek.
Pierwiosnek można wykorzystać jako naturalny preparat do prania delikatnych materiałów. Naparami przemywa się rany po operacjach, przyspiesza gojenie, zmniejsza obrzęki.
Bluszczyk kurdybanek
Surowcem leczniczym jest cała roślina ziele bluszczyku kurdybanku. Ziele zawiera olejki eteryczne, żywice, saponiny, kwasy triterpenowe, sole mineralne, witaminy, enzymy. Pierwsze młode listki są doskonałym surowcem do wiosennej sałatki. Posiekać młode listki i pędy. Zblanszować albo skropić sokiem z cytryny. Można dodać młodą pokrzywę, bluszczyk kurdybanek, rzeżuchę, rzodkiewkę, polać jogurtem. Dobrze smakują posiekane na chlebie z masłem lub smalcem. Można dodawać do zup, barszczów lub dusić z czosnkiem jak szpinak.
W kwietniu można zbierać młode listki jako przyprawę do potraw ma lekko korzenny, ziołowy aromat. Oraz surowiec do herbatek. Poprawi odporność, wzmocni serce i układ nerwowy, oczyści z toksyn.
- Bluszczyk kurdybanek jest znakomitym ziołem poprawiającym odporność,
- Zwiększa liczbę leukocytów chroniących przed patogenami,
- Herbatki, nalewki, syropy z kurdybanku wzmacniają cały organizm i dodają sił,
- Oczyszczają i wzmacniają czyszczą wątrobę i nerki,
- Chronią przed przeziębieniami,
- Kurdybanek poprawia pracę serca wycisza i tonizuje układ nerwowy,
- Reguluje przemianę materii, oczyszcza z toksyn,
- Działa przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie, przeciwwirusowo i przeciwgrzybiczo,
Zastosowanie lecznicze
- Infekcje, przeziębienia z kaszlem, katarem,
- Astma,
- Choroby wątroby, trzustki, problemy trawienne,
- Słaba filtracja nerek,
- Zewnętrznie stany zapalne skóry, trądzik, wrzody, wysypki.
Bluszczyk kurdybanek przepisy lecznicze
Odwar z kurdybanku
Łyżkę ziela zalać półtorej szklanki ciepłej wody. Gotować 5 minut na małym ogniu pod przykryciem. Odstawić do zaparzenia na 10 minut.
Pije się ½ szklanki 3 razy dziennie między posiłkami. Dla oczyszczenia, wzmocnienia odporności, poprawy trawienia.
Zewnętrznie można stosować do przemywania ran, zmian skórnych, trądziku.
Herbatka z kurdybanku
1 łyżeczkę ziela zalać szklanką wrzątku, parzyć pod przykryciem 15 minut. Po przecedzeniu można dosłodzić miodem, sokiem malinowym lub dodać kawałek cytryny.
Przy infekcjach stosuje się 2 razy dziennie. Pomaga na kaszel, chrypkę, ułatwia oddychanie i odkrztuszanie. Można delektować się jego smakiem i aromatem zamiast herbaty. Wieczorem przed snem wyciszy i podziała lekko uspokajająco.
Syrop wg przepisu S. Korżawskiej
Garść świeżego kurdybanku wrzucić do garnka, wlać 6 szklanek wody. Zagotować, na małym ogniu ogrzewać 15 minut. Przecedzić i dodać tyle miodu, ile jest wywaru. Wymieszać, zagotować i kolejny raz podgotować 5 minut. Przelać do butelek.
Syrop można dodawać do ciepłej wody lub herbaty. Wzmacnia układ odpornościowy, polecany jest dla dzieci anemicznych oraz dla osób nerwowych.
Winko na odporność
Garść ziela bluszczyku kurdybanku zalać w garnku litrem dobrego, białego gronowego wina. Doprowadzić do wrzenia. Gotować 15 minut na małym ogniu. Przecedzić przez sitko, dodać tyle miodu ile zostało wywaru. Podgotować kolejne 5 minut stale mieszając. Rozlać do butelek.
Syrop poprawia odporność, zwiększa ilość leukocytów, działa uspokajająco.
Tonik na cerę trądzikową
Zrobić wywar 2,5 łyżki ziela na 1 szklankę wody. Przecedzić, ostudzić. Dodać 1/4 szklanki octu jabłkowego. 5 kropli olejku eterycznego np. różanego. Przelać do butelki.
Stosuje się do przemywania twarzy przed nałożeniem kremu. Przechowuje do 3 miesięcy.
Mieszanka na wzrost leukocytów wg przepisu dr H.Różańskiego
2 łyżki bluszczyku kurdybanku
Po 1 łyżce mniszka, pokrzywy, glistnika, babki lancetowatej.
Dwie łyżki mieszanki zalać 2 szklankami wrzącej wody i pod przykryciem parzyć 20 minut.
Pije się 4-5 razy dziennie po 200 ml
W kuchni
Bluszczyk kurdybanek jest znakomitą przyprawą. Zastąpi natkę pietruszki, bazylię i inne zioła. Dodajemy do zup, rosołów, jajecznicy, twarożków ziemniaków, sosów i sałatek dosypując garść świeżego zioła. Można zasuszyć, wsypać do szczelnego pojemnika i postawić na półce z przyprawami.
W Polsce rośnie pospolicie często jako chwast na terenie całego kraju. Lubi miejsca wilgotne, zacienione. W różnych regionach kraju znany jest pod nazwami: kurdybanek, kurdyban, bluszczyk, ziemny, bluszcz zimowy, bluszczyk pospolity, psia miętka, kocimorda, kudroń, położnik.
Szczawik zajęczy
Podczas leśnych spacerów, z pewnością każdy natknął się niewysoką 12-15 cm roślinkę z liśćmi podobnymi do koniczyny. Są one złożone z trzech odwrotnie sercowatych listków. Wczesną wiosną pojawiają się białe lub różowe kwiaty, o delikatnym fioletowym żyłkowaniu. O lekko korzennym kwaskowatym podobnym do limonki smaku wzbogaci wiele potraw. Oczyszcza krew lepiej niż pokrzywa. Zawiera ogromne ilości witaminy C. Dawniej leczono szczawikiem szkorbut, choroby układu moczowego, gorączkę, żółtaczkę. Podczas leśnych spacerów, z pewnością każdy natknął się niewysoką 12-15 cm roślinkę z liśćmi podobnymi do koniczyny. Są one złożone z trzech odwrotnie sercowatych listków. Wczesną wiosną pojawiają się białe lub różowe kwiaty, o delikatnym fioletowym żyłkowaniu.
Szczawik zajęczy pomaga w stanach gorączkowych, chłodzi i gasi pragnienie. Wzmacnia słaby żołądek i układ pokarmowy, łagodzi nudności, pobudza apetyt.
Tradycyjna medycyna chińska stosuje przy opryszczce, bólach głowy, zapaleniu zatok, przekrwieniu dróg oddechowych. W biegunkach, czerwonce, żółtaczce, krwawieniom z przewodu pokarmowego.
Szczawik zajęczy lecznicze działanie
Wszystkie części rośliny: liście, kwiaty, owoce i cebulki są jadalnym surowcem zielarskim. Mają działanie chłodzące, przeciwzapalne, przeciwgorączkowe, moczopędne, przeciwszkorbutowe, silnie antyoksydacyjne.
Wywary i przetwory ze szczawiku odtruwają, hamują krwotoki i łagodzą stany zapalne dróg moczowych. Odtruwają, oczyszczają krew lepiej niż pokrzywa. Są doniesienia, że pomaga w chorobie nowotworowej. Szczawik zajęczy stosuje się:
- W schorzeniach układu moczowego, stanach zapalnych nerek, pęcherza.
- Robaczycy przewodu pokarmowego.
- Owrzodzeniu jamy ustnej, zapaleniu dziąseł, pleśniawkach.
- Leczeniu szkorbutu, infekcji z gorączką, kaszlu, bólu gardła
- W niestrawności, wymiotach i zatruciach.
- Kuracjach oczyszczających.
- Pomocniczo w leczeniu żółtaczki, obrzęków.
- Zawiera szczawiany, niewskazany przy kamicy nerkowej, podagrze
Zastosowania szczawiku zajęczego
Użyteczne jest świeże ziele. Listki nie nadają się do suszenia, zmielone na papkę można mrozić.
- Zjedzenie kilku świeżych listków pobudza trawienie, wydzielanie śliny, likwiduje zgagę i oczyszcza wątrobę. Można zrobić sobie kilkudniową kurację sałatką z porwanych listków plus oliwa z oliwek.
- W dolegliwościach trawiennych, niestrawności, refluksie, lekkich zaburzeniach czynności wątroby zaleca się picie dziennie dwóch szklanek schłodzonej herbatki.
- W żółtaczce, zapaleniu nerek, wykwitach skórnych i pasożytach pije się dwie szklanki herbatki, ale ciepłej.
- Świeżo wyciśnięty sok polecany jest w początkowych stadiach raka żołądka, guzach, rakowatych wrzodach zewnętrznych i wewnętrznych. Sok wyciska się w sokowirówce, pije co godzinę trzy do pięciu kropli soku z wodą lub herbatką ziołową. [M.Treben]
- Zewnętrzne rakowate wrzody smaruje się świeżym sokiem. [M.Treben]
- W chorobie Parkinsona zażywa się po 3-5 kropli soku w herbatce z krwawnika. Sok stosuje się zewnętrznie do nacierania. Należy ściśle przestrzegać rozcieńczania. [M.Treben]
Zewnętrzne rakowate wrzody smaruje się świeżym sokiem. [M.Treben]
W chorobie Parkinsona zażywa się po 3-5 kropli soku w herbatce z krwawnika. Sok stosuje się zewnętrznie do nacierania. Należy ściśle przestrzegać rozcieńczania. [M.Treben]
Sok z liści szczawiku zajęczego po zagotowaniu zmienia kolor na czerwony.
- Leczy rany i oczyszcza krew
- Stosuje się jako płyn do płukania jamy ustnej i gardła.
- Pomaga w leczeniu owrzodzeń skórnych.
- Bardzo skuteczny przy siniakach, obrzękach
- Roztarty z olejem lnianym/tranem ładnie przyspiesza gojenie ran i owrzodzeń.
Szczawik zajęczy przepisy
Jadalne listki można wykorzystać w kuchni. Wzbogacą smak wiosennych sałatek, zup, twarożków, masła. Świetnie smakują jako dodatek do farszu pieczonych ryb, jajecznicy, jajek na twardo. Podobnie jak świeży szczaw najlepiej smakuje z dziczyzną i rybami. Dawniej listki służyły do aromatyzowania potrawy, lemoniady i orzeźwiających napojów.
Lecznicza herbatka
Łyżkę świeżych listków zaparzamy w szklance wrzątku. Pije się przed snem.
Lemoniada
Gotujemy świeże listki w wodzie. Schładzamy lodem. Dosładzamy do smaku miodem. Doskonale orzeźwia, gasi pragnienie i uzupełnia witaminę C.
Wiosenna zupa ze szczawiku zajęczego
Szklanka świeżych listków szczawiku • drobno posiekana dymka wraz z cebulką • 1-3 pomidory gruntowe • 2 litry wody • sól i świeżo zmielony czarny pieprz • śmietana
Cebulę z dymką lekko podsmażamy. Dolewamy wodę, gotujemy 10 minut. Dodajemy szczawik, pomidory i przyprawy. Po lekkim schłodzeniu zabielamy śmietaną. Wstawiamy do lodówki. Podaje się jako chłodnik ze świeżym chlebem.
Pasta – smarowidło do pieczywa
• 2 garści świeżych liści szczawiku. Można po połowie wymieszać z rukolą lub rukwią wodą • 80 g serka śmietankowego bądź zmiksowanego twarożku • parę kropli mleka • Szczypta soli i pieprzu. Umyte, wysuszone zioła rwiemy na duże kawałki. Mieszamy z serkiem i solą. By uzyskać kremową miękkość dodajemy trochę mleka.
Pesto ze szczawiku
3 ząbki czosnku • ponad pół szklanki świeżych listków • ½ łyżeczki soli kamiennej • łyżka oliwy z oliwek. Blendujemy składniki na gładką konsystencję. Pesto ma wyjątkowy smak i walory zdrowotne. Znakomity dodatek do makaronu, kanapek i sałatek.
Sposoby podawania wg dr. Różańskiego
- Świeże ziele szarpane
- Nalewka na świeżym rozdrobnionym zielu (1:5 na wódce)
- Macerat ze świeżego ziela (wytrawianie rozdrobnionego wodą przegotowaną lub zdrojową przez 4-6 godzin).
- Nalewka pobudza krążenie krwi wieńcowe (5-10 ml nalewki 1-2 razy dziennie). Może wpływać wzmacniająco na siłę skurczu mięśnia sercowego i zapobiegać
Czosnek niedźwiedzi
Liście najwięcej wartości mają w kwietniu przed kwitnieniem. Zawierają łatwo przyswajalne żelazo, dużo siarki, witamin i cennych substancji. Są łagodniejsze dla wątroby i lepiej trawione niż czosnek pospolity.
- Czosnek niedźwiedzi ma podobne właściwości do pospolitego czosnku, ale jest łatwiej strawny, łagodniejszy dla wątroby i układu pokarmowego. Tolerowany przez osoby, które mają trudności z trawieniem roślin z rodziny cebulowych.
- W tradycyjnym zielarstwie stosowano czosnek niedźwiedzi dla odtrucia i oczyszczenia krwi.
- W nieżytach płuc, oskrzeli i astmie.
- Chorobach układu moczowego, regeneracji jelit.
- W lewatywach z mlekiem przeciw owsikom i gliście ludzkiej.
- Czosnek niedźwiedzi łagodnie oczyszcza krew i stymuluje krążenie, tym samym korzystnie wpływa na serce, skórę, błony śluzowe, wzrok i pamięć.
- Pomaga w problemach z jelitami, wzdęciach, gazach.
- Łagodnie uspakaja i równoważy florę jelitową, pomocny w zapaleniach jelit.
W medycynie współczesnej
Jest najbogatszą w siarkę rośliną w Europie. Zawiera dwudziestokrotnie więcej adenozyny, substancji łączącej właściwości witamin, niż pospolity. Tyleż samo więcej witamin A, C, E i selenu. Adenozyna korzystnie wpływa na krążenie, rozrzedza krew, zapobiega sklejaniu się płytek i poprawia cyrkulację w naczyniach krwionośnych.
Dziki czosnek to również bogaty zestaw enzymów, aminokwasów i związków o działaniu antybiotycznym. Jest najbardziej wszechstronną rośliną w działaniu:
- Regeneruje florę bakteryjną przewodu pokarmowego, również po terapiach antybiotykowych.
- Zapobiega nadmiernej fermentacji i procesom gnilnym.
- Oczyszcza nerki, krew, jelita i oskrzela z flegmy.
- Odtruwa z toksyn i metali ciężkich.
- Pobudza układ odpornościowy, chroni przed działaniem wolnych rodników.
- Jako naturalny antybiotyk zwalcza patogenne bakterie, wirusy, pasożyty i drożdżaki.
- Doskonały w leczeniu Candida albicans, niszczy błony komórkowe drożdżaków, uniemożliwia im pobieranie tlenu.
- Zapobiega chorobom serca, układu krążenia i nowotworom.
- Reguluje ciśnienie stężenie cukru w krwi.
- Polecany przy cukrzycy.
- Zapobiega sklejaniu się płytek krwi, zwapnieniom tętnić.
- Rozrzedza krew i poprawia cyrkulację w naczyniach krwionośnych.
- Wspomaga trawienie i metabolizm tłuszczów.
- Poprawia stan skóry, włosów i paznokci.
Czosnek niedźwiedzi przepisy
Herbatka z czosnkiem niedźwiedzim:
Łyżkę suszonych liści zalać 200 ml wrzącej wody lub gorącego mleka. Parzyć pod przykryciem 10-20 minut. Pije się 1-4 porcje dziennie. Oczyszcza i wzmacnia organizm. Pomaga usuwać toksyny, bakterie, drożdżaki i pasożyty z przewodu pokarmowego. Stabilizuje krążenie i ciśnienie. Regeneruje jelita, z mlekiem pomaga w chorobach płuc.
Zupa z czosnku niedźwiedziego
Kuracja po antybiotykach Odkaża, oczyszcza przewód pokarmowy. Regeneruje florę bakteryjną po antybiotykach.
Nalewka z czosnku niedźwiedziego
Na bezsenność, serce, porost włosów i zmiany skórne.
Oczyścić i posiekać szklankę czosnku niedźwiedziego z cebulkami. Zalać 2 szklankami alkoholu 40%. Odstawić na 2 tygodnie w ciepłe miejsce. Po przecedzeniu 4 razy dziennie zażywa się 10-15 kropli rozcieńczonych w wodzie na serce i bezsenność. Na włosy 15 kropli raz dziennie, dodatkowo wmasowuje się w skórę głowy co drugi dzień. Można stosować przy trądziku i stanach zapalnych skóry.
Czosnek niedźwiedzi w miodzie
Na oskrzela, dusznicę bolesną, krążenie i wzmocnienie. 3 garście świeżych liści czosnku posiekać. Skropić sokiem z całej cytryny. Wymieszać z kilkoma łyżkami miodu. Odstawić w chłodne miejsce na tydzień. Raz dziennie stosuje się 4 łyżeczki w odstępie 1 minutowym powoli przeżuwając.
Marynata na krążenie i wysokie ciśnienie
Kilka garści liści z łodyżkami posiekać, upchnąć ciasno w słoiku. Zalać oliwą z oliwek do pełna i posolić. (łyżeczka soli na pół litrowy słoik).Pasteryzować 7 minut. Marynowany czosnek niedźwiedzi wykorzystuje się do potraw, oliwę jako przyprawę.
Masło z czosnku niedźwiedziego
Dla zdrowego serca i tętnic. Do 400 g schłodzonej śmietany 30%. Dodać łyżkę posiekanego świeżego czosnku niedźwiedziego. Ubijać mikserem, aż się oddzieli maślanka. Zebrać krupy masła w kulkę i odcisnąć. Takie masełko królowało w XIX wiecznej Szwajcarii jako lekarstwo i smaczny dodatek do potraw.
Czosnek niedźwiedzi w kuchni
Świeży, dziki czosnek wykazuje najsilniejsze działanie, niestety w doniczkach nie chce rosnąć. O ziele musimy postarać się sami w plenerze. Trzeba uważać by nie pomylić z konwalią, liście są bardzo podobne.
Jeśli nie kwitnie, trzeba rozetrzeć listek w palcach, powinien wydzielać ostry zapach czosnku. Dziki czosnek jest pod częściową ochroną. Liście ścinamy nie wyrywając całych roślin by nie niszczyć stanowisk, tylko tyle ile potrzeba. Będą smacznym dodatkiem do sałatek, potraw z jak, zup i sosów.
Igły sosny, świerku i jodły
Zimą i wczesną wiosną zawierają najwięcej witaminy C. Można jeść na surowo lub wyczarować witaminowy napój:
Kilka wierzchołków gałązek zanurzyć na chwilę we wrzątku by rozpuścić woskowaty nalot.
Oskubać igły, rozetrzeć w makutrze z niewielką ilością wody.
W emaliowanym rondelku zalać 1/2 litra wody, doprowadzić do wrzenia.
Zdjąć z ognia i odstawić pod przykryciem na 2 godziny.
Zlać płyn znad osadu i pić po 1/2 szklanki 2-3 razy dziennie.
Pozostałe kwietniowe surowce zielarskie
W kwietniu najwięcej wartości mają młode listki pokrzywy i mniszka. Pojawiają się kwiaty stokrotki, fiołków wonnych. Zbieramy listki i pączki brzozy, listki gwiazdnicy, glistnika, ziele miodunki. Kotki leszczyny, pączki sosny i szypułki skrzypu polnego.
W kwietniu zbieramy korę: kasztanowca, wierzby, kruszyny, kaliny koralowej, bzu czarnego, orzecha włoskiego.
I korzenie: chrzanu, biedrzeńca, arcydzięgla, glistnika, łopianu, mydlnicy lekarskiej, pokrzywy i mniszka.
Jak widać Apteka Przyrody obfituje w cenne zioła lecznicze, regenerujące i wzmacniające. Przy wiosennym osłabieniu wczesną wiosną w marcu i kwietniu szukajmy pomocy w naturze. Nie w suplementach z fabryk.
Natura jest cicha, nie reklamuje się krzykliwie, nie rozgłasza, nie składa pustych obietnic, ale naprawdę pomaga.
]]>
